De Naald van Maxburg

De Naald van de Maxburg, door de vroegere bewoners van Terbeek en omstreken de eerste faas genoemd, is een vierkante spits toelopende stenen kolom. Hij heeft de vorm van een obelisk, symbool van het overheersen van de vierwindstreken, van standvastigheid, deugd en macht.

De Maxburgdreef, privé-eigendom van de bewoners van het kasteel van Maxburg, was een prachtige brede laan, omgeven met rododendrons. Aan Terbeekseweg nummer 19, waar de dreef begon, staat nog steeds de remise waar de heren van Maxburg van paarden wisselden wanneer zij met de koetsen naar het station van Kalmthout reden om van daaruit de trein naar Antwerpen te nemen.

De Naald stond op een rondpunt in de eerste bocht van de Maxburgdreef. Wat verder, na de lange bocht, stond op het kruispunt Maxburgdreef en Vaasweg de tweede vaas, een grote stenen vaas op een sokkel. Van hieruit liep de dreef recht naar het kasteel.

Op de drie grote toegangswegen naar het kasteel stonden vazen. Eén gerestaureerde vaas staat in de Krochten op het grondgebied van Wernhout. Een andere vaas staat in een domein langs de John Lijsenstraat ter hoogte van de slachterij van Meer.

Juist voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog heeft de gemeente Loenhout de Maxburgdreef gekocht. De naald en de tweede vaas zijn blijven staan tot aan het einde van de ruilverkaveling in 1972. Omdat de Naald niet meer in haar oorspronkelijke omgeving kon geplaatst worden, is geopteerd om haar herop te richten in het gehucht Terbeek, dat historisch verbonden is met Maxburg.

De naald werd terug opgericht en ingehuldigd op vrijdag 12 oktober 2012.